NIEUWSBRIEF ARBEIDS- & ORGANISATIEPSYCHOLOGIE
Jaargang 7 - nr. 3 - juni 2009

Trends in de assessmentpraktijk (Lina Fasel & Wibke Landerer)

Reactie René Maas

Geen trend, maar revival
Het stuk van Lina Fasel  en Wibke Landerer Trends in de assessmentpraktijk maakt mij enerzijds blij en anderzijds droevig. Zij richten zich op generatie X en Y, de jongere generatie dus, die baanzekerheid en de hoogte van het inkomen minder van belang achten dan waarden als zelfontplooiing en ontwikkeling. De motivatie om te werken verschuift dan ook van extrinsiek naar intrinsiek. Op zich delen wij deze ervaring wel, wij zien deze ‘trend’ ook zeer frequent opduiken bij de 40- en 50-plusser (generatie U en V?) en vrouwelijke professionals in hun midcareer periode.

Het stuk maakt mij blij omdat deze jonge collega’s hun best doen de assessmentpsycholoog bij de grote bureaus te plaatsen in de rol van adviseur en counselor. Daar zijn de meesten van ons immers ooit psychologie voor gaan studeren! Ik refereer bij deze aan een stuk van mijn hand in A&O-items waar ik de rol van ‘de blije adviseur’ bekritiseer, de adviseur die de computer 95% van het rapportagewerk laat doen, waardoor inbreng van de assessmentkandidaat tot het minimum beperkt wordt. Pikant is dat dit de regerende visie vormt bij de aanstaande fusiepartner van het GITP.

Wij zien de behoefte van generatie X en Y niet als een nieuwe trend, aangezien wij de behoefte om te reflecteren op een ingezette loopbaan vanaf 1990 sterk hebben zien toenemen. Nu is ons bureau met slechts 10 professionals geen maat voor de ervaringswereld van het GITP. De wijze waarop wij assessments uitvoeren is vanaf midden jaren 80 datgene geweest wat door het GITP, of in ieder geval door de beide dames, ineens als trend en het nieuwe assessment wordt beschouwd. Als je je beperkt tot (eenzijdig) beoordelaar, ook nog op basis van digitale testuitslagen, dan is het lastig trends te herkennen.

Wat mij droevig stemt is dat het begrip ‘het nieuwe assessment’ zijn intrede doet. Ik ben er zeker van, zonder af te stemmen, dat ik ook droevig ben namens een select aantal ‘traditionele’ collega bureaus. Assessment is voor hen en ons altijd de ‘state of the art’ gebleven en geen lopende band werk. Het feit dat de assessmentkandidaat mede aan zet is en geacht wordt actief gesprekspartner te zijn, is precies datgene wat de oude leermeester Mike van Oudshoorn van DDI met grote passie op ons (de ‘mannen’ van het eerste uur, inclusief het GITP-management van 1983/1984) heeft overgedragen. Wat de dames als het nieuwe assessment benoemen is voor ons (Maas Assessment) en menige ‘oude’ collega juist het ‘oude’ assessment. Het is beter op zijn plaats om van een revival van oude normen en waarden te spreken dan van een trend. Desondanks hulde aan de dames voor hun inbreng.

René Maas is eigenaar/oprichter van Maas Assessment & Development te Amersfoort, een middelgroot adviesbureau.

Artikel Lina Fasel & Wibke Landerer (april 2009)

Reageren? Mail naar A&O-items.